Waddenzee-dukdalf 27 juni 2009.
Zaterdag 27 juni 2009, weer zon met stapelwolken en namiddag zowat heel de middag bewolkt temp 23°.
Vanmorgen zijn we richting Nieuweschans gereden om vandaag met z,n zessen de dukdalf in de Waddenzee te gaan bezoeken georganiseerd door Lenie. We waren al redelijk vroeg in Nieuweschans en hebben nog even geprobeerd om grenspaal 195 II te zoeken maar ook nu lukte het niet. We hebben wel twee caches gevonden in Nieuweschans bij de fontein en bij de grensovergang bij het restaurant. We zijn toen naar de oude grenspalen gereden in Nieuweschans waar we hadden afgesproken om 10.30 uur. Harry ten Veen, Harry en Dick van der Sleen en Herman Posthumus waren ook net gearriveerd. We hebben even kennis met elkaar gemaakt en overlegd wat we vandaag zouden gaan doen. We zijn toen naar de grensovergang gereden om het plaatje 195 in het wegdek te fotograferen, we werden meteen aangesproken door de Duitse politie die natuurlijk wilden weten wat we daar zowat midden op de snelweg aan het doen waren. Daarna hebben we in het wegrestaurant koffie gedronken en zijn de voetgangersbrug op gewandeld over de snelweg. Dan naar grenspaal 195 II die we ook met ons zessen niet hebben kunnen vinden. Ik heb daar wel met een aanwonende boer afgesproken als hij deze grenssteen gevonden heeft hij mij zou bellen. Dan naar de oostelijkste grenssteen van Nederland volgens Harrie ten Veen, vervolgens binnendoor richting Bunde naar de grenssteen 196 II tot 196 V. Grenssteen 196 V staat niet op de juiste plaats volgens Herman Posthumus, dit klopte ook wel omdat hij een foto heeft waar de grenspaal bij het Noaberpad bruggetje heeft gestaan. Dan met de GPS en de spieker met veel moeite grensstenen 196 II, 196 III en grenssteen 196 IV gevonden in de weelderige begroeiing. Om 13.45 zijn we richting Nieuwe Statenzijl gereden en nog even naar grenspaal 199 V gereden, die toch redelijk makkelijk te vinden was. Dan naar grenspaal 202 V die we ook met z,n zessen niet hebben kunnen vinden, Herman Posthumus heeft deze grenssteen wel gefotografeerd in 2002. Harry van der Sleen heeft de andere grenspalen en platte grenssteen kunnen fotograferen, deze had hij nog niet. Nog even rond gelopen bij de sluizen van Nieuwe Statenzijl en gepauzeerd bij de windvaan. Om 15.05 uur zijn we naar de boot gelopen waar de schipper ons al stond op te wachten. We hebben kennis gemaakt en zijn aan boord gestapt in de kajuit hebben we uitleg gehad van Klaus Adler met behulp van oude kaarten over de Waddenzee. Om 15.20 uur zijn we gaan varen met de boot. Al vrij snel stond Harry ten Veen achter het roer, maar had er geen erg in dat de boot op automatische piloot stond. We zaten met z,n allen op het voorsteven van de boot heerlijk in de wind met prachtig uitzicht over de Waddenzee waar we af en toe een zeehond zijn kopje boven het water uit zagen steken. Klaus Adler had ook goed voor de inwendige mens gezorgd, hij had lekker en heel veel licht alcoholisch bier bij van de Lidl. Na een uurtje varen zagen we dukdalf al steeds korten bijkomen en omstreeks 16.35 vaarde Klaus Adler tot aan de dukdalf zelf. We konden zo van de boot de dukdalf aanraken en we waren zo blij als kinderen. Ik begon meteen in de dukdalf te klimmen en Harry en Veen volgde zoals verwacht meteen daarna. Herman Posthumus en Harry van der Sleen konden de dukdalf ook goed aanraken maar er in klimmem durfden ze toch niet. Toen Harry ten Veen en ik boven op de dukdalf stonden vertrok de schipper met z,n boot een om een rondje te varen om de dukdalf heen, een schitterende gewaarwording. We zijn bijna een half uurtje bij de dukdalf geweest en kwamen superlatieven te kort voor deze happening. Daarna zijn we terug gevaren naar de sluizen,wat sneller ging dan er naar toe varen en om 18.00 uur waren we weer terug. We hebben nog even in de boot gezeten de schipper bedankt hem een fles likeur overhandigd en een check van €400,– aangeboden. Hij was zelf ook trots en vereerd dat hij deze aparte ervaring van grenspalengekken heeft mogen meemaken. Om 18.30 uur waren we bij de auto en hebben afscheid van elkaar genomen.
